Αθήνα: H έκθεση “Ο κόσμος του Εμμανουήλ Βουρέκα”
Νοσταλγία για την παλιά Αθήνα.
Η έκθεση “Ο Κόσμος του Εμμανουήλ Βουρέκα” στο Μουσείο Μπενάκη είναι μία έκθεση που αφορά όλους μας.
Θα ήταν σχεδόν άδικο να την εντάξουμε σε μία έκθεση αρχιτεκτονικής που –ενδεχομένως– δεν άπτεται στα ενδιαφέροντά μας. Το αρχιτεκτονικό έργο που άφησε πίσω του ο Εμμανουήλ Βουρέκας έχει ιστορική σημασία και πάνω απ’ όλα αποτελεί την απόδειξη ότι η Ελλάδα είχε πάντα φωτεινά μυαλά, και άξιους πνευματικούς ανθρώπους.
Η αρχιτεκτονική δεν είναι μόνο τα κτίρια και οι κατόψεις. Είναι ο αντικατοπτρισμός του ποιος είσαι, μέρος της εθνικής σου ταυτότητας και των αναγκών που έχει κάθε κοινωνία.Κι εκεί κάπου έρχεται η όμορφη ιστορία του Εμμανουήλ Βουρέκα (1907−1993). Γεννιέται στο Φάληρο και σπουδάζει αρχιτεκτονική στη Δρέσδη. Επιστρέφοντας διαμορφώνει, από τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του, μια πολύ προσωπική αστική αρχιτεκτονική έκφραση, την οποία και καθιερώνει στα μεταπολεμικά χρόνια. Στην έκθεση παρουσιάζεται μεγάλο τμήμα του έργου του (μονοκατοικίες, πολυκατοικίες, κτίρια γραφείων, δημόσια κτίρια, τράπεζες, ξενοδοχεία, κ.ά.), όπως αυτό διασώζεται στο προσωπικό του αρχείο καθώς και στα αρχεία των συνεργατών του.
Τα έργα του αφορούν όλους μας γιατί είναι μέρος της ζωής μας. Πέρα από τα όμορφα Αθηναικά νεοκλασικά, τις τελευταίες ηλιαχτίδες, είναι ό,τι απέμεινε από τα κομμάτια ενός φιλόδοξου μοντέρνου αστικού παζλ που εάν ολοκληρωνόταν, θα παρέδιδε μία όμορφη πόλη.
Συγκλονιστικό που αυτή η υψηλή αισθητική δεν επιβλήθηκε αλλά έδωσε τη θέση της στην οικοδομική αναρχία έξω από νόμους της τέχνης και τους κανόνες της αισθητικής.
Πρόκειται για το ξενοδοχείο Athens Hilton, τις τουριστικές εγκαταστάσεις στη Γλυφάδα, στο Καβούρι, και στη Βουλιαγμένη, αλλά και αυτά τα καλόγουστα κτίρια στο Κολωνάκι, και σε άλλα σημεία της πόλης, ταλαιπωρημένοι πια μάρτυρες μιας εποχής που είχε όραμα και προσωπικότητες που εργάζονταν για αυτό. Επιπλέον, είναι τα τοπόσημα της πρωτεύουσας και των προαστίων της, που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής.
Αστήρ Γλυφάδας
Το ζεύγος Ράλλη στα Αστέρια της Γλυφάδας
Σε μία Αθήνα που αλλάζει και μεγαλώνει πληθυσμιακά, η ανάγκη για αλλαγή της κατοικίας ήταν επιτατική. Εκεί γεννιέται η ιδέα της πολυκατοικίας, τη συγκατοίκησης σε ένα κτίριο, που την εποχή εκείνη, ήταν σχεδόν συνώνυμο με την πολυτέλεια.
Τρεις εποχές δίπλα-δίπλα
H εποχή, οι άνθρωποι και τα κτίρια συνδέονται.
Το πρώτο πολυκατάστημα Αφοι Λαμπρόπουλοι– για όσους το πρόλαβαν.
Instamatic!
Η ΙΖΟΛΑ ήταν μία Ελληνική εταιρία ηλεκτρικών ειδών σπιτιού.
Η πολύπαθη Πλ.Ομόνοιας
Καθώς περπατώ στο χώρο της έκθεσης θυμάμαι την ταινία “Μεσάνυχτα στο Παρίσι” του Woddy Allen, όπου ο πρωταγωνιστής αναπολεί και νοσταλγεί τα περασμένα. Νομίζω πως κάτι τέτοιο μου συμβαίνει.
Καλύτερα να συνέλθω και να ευχηθώ ότι Έλληνες σαν τον Εμμανουήλ Βουρέκα θα υπάρξουν ξανά.
Δείτε ακόμα:
Παράξενο αλλά είναι η πρώτη φορά που το Παρίσι κάν…
Ξεκίνησε το Σάββατο στο μουσείο Victoria &…
Στο πρόσφατο Met Gala τα τοπ μόντελ πήραν τους δρό…
